Een wens voor iets meers

Een collega van mijn moeder vertelde laatst dat hij vroeger heel vaak meisjes leuk vond die hem niet leuk vonden. Of beter gezegd: wel leuk, maar niet op die manier. Ze vonden hem vooral leuk als een goede vriend, meer niet. Steeds als hij zo'n meisje tegenkwam, begon hij haar leuk te vinden en steeds leek het als ze zijn avances beantwoordde. Ze was namelijk graag bij hem en deed altijd heel gezellig. Maar er bleef altijd de grens. Meer dan vrienden werd het niet.
Hij liet de zaak dan verder berusten en probeerde zich er overheen te zetten. Het meisje kreeg na verloop van tijd dan een vriendje. Zodra die relatie uitging, begon die collega van mijn moeder dan weer hoop te krijgen. Het meisje kwam natuurlijk net aan een relatie en had dus juist op dat moment wel behoefte aan een goede vriend. En binnen de kortste keren herhaalde het hele proces zich weer.
Ik kan me dat verhaal best wel wat voorstellen. Er zijn maar een paar meisjes in deze wereld die ik echt leuk gevonden heb en de eerste daarvan past hier precies in (behalve dan dat we nooit échte vrienden zijn geworden). Soms dacht ik weer even kans te hebben en leefden zulke gevoelens weer snel op. Maar zulke periodes duurde steeds korter. Ik besefte redelijk snel dat het toch nergens heen zou gaan.
De enige twijfel die ik van tijd tot tijd nog wel had is of ik wel voldoende duidelijk was geweest. Ik heb veel later via vrienden van haar gehoord dat zij echt wel door hoe het zat. Ik heb dus helemaal niets om me voor te schamen. De meisjes waar ik sindsdien tevergeefs op verliefd was, kon ik sneller achter me laten. Niet omdat het makkelijk was, maar omdat ik dacht: Als het na een goede poging niets is geworden, moet ik - tenzij ik redenen heb om anders aan te nemen - er van uit gaan dat ze (nog steeds) niet geïnteresseerd is. Zulke bijzondere redenen hebben zich eigenlijk nooit voorgedaan. Eén keer is meestal wel genoeg om uit te zoeken of het werkt.
De collega van mijn moeder beklaagde zich er over dat er geen liedjes bestonden die zij situatie beschreven. Ik was het hier niet mee eens en heb op verzoek van mijn moeder een cd samengesteld die mijn moeder als verjaardagskado heeft gegeven. Voor de geïnteresseerde, hier is de samenstelling. Niet elk nummer is een persoonlijke favoriet van mij, maar in onderwerp sluit het wel goed aan:
James Blunt - You're Beautiful
The Temptations - I Can't Get Next To You
Charles Aznavour - For me ... Formidable
Saybia - The Day After Tomorrow
Jack Johnson - Sitting, Waiting Wishing
Eels - Jeannie's Diary
Dionne Warwick - Anyone Who Had A Heart
Radiohead - Creep
Amy MacDonald - A Wish For Something More
Harry Nilsson - WIthout You
Maria Mena - I'm Sorry
A Fine Frenzy - Goodbye My Almost Lover