Ontspanning

Gisteren was ik op het afstuderen van een zeer goede vriend van mij. En tijdens zijn speech bedankte hij ons allemaal voor de mooie tijd en hij zei erbij dat hij zonder die mooie tijd hij waarschijnlijk veel meer moeite met zijn studie zou hebben gehad. Ontspanning is ook belangrijk. En wij hebben een belangrijke functie vervuld in het bieden van gelegenheid in ontspanning en het verzinnen van nieuwe manieren van onspanning.
Dit was slechts één element van zijn speech en hij verwoordde het veel beter dan ik nu doe, maar dit element zette me wel aan het denken. De laatste tijd heb ik het ontzettend druk gehad met mijn werk, met mijn studietraject en andere projecten die ik daarnaast deed, zoals Wie is de mol. Dat komt allemaal wel goed, maar de consequentie was dat ik weinig tijd voor ontspanning had, eigenlijk altijd wel ergens iets voor moest doen en deze zaken mentaal niet volledig kon loslaten. Ik moet meer ontspannen, ik moet onthaasten.
Dat is erg lastig. Ik ben behoorlijk onrustig van mezelf. En echt ontspannen kan ik niet van mezelf, daar heb ik andere mensen voor nodig. En niet zomaar alle personen voldoen, ik moet mij op mijn gemak voelen bij hen, het moeten vrienden van mij zijn. En die vriendschappen maak je niet van vandaag op morgen. In mijn tijd in Rotterdam wreekte het feit zich dat er te weinig mensen waren waarmee ik zo'n band had. In Utrecht voel ik me al veel meer op mijn gemak, maar nog steeds is het zo dat het overgrote gedeelte van mijn echt goede vrienden in Groningen woont. En hoe beter de vriendschap, hoe gemakkelijker ik kan ontspannen. Daarom ben ik toch blij dat ik er van tijd tot tijd nog heen kan gaan.