Je kunt beter kippen houden

Mijn ouders hadden vroeger kippen in de tuin, een stuk of vier. Mijn broertje had er een hok voor getimmerd. De eieren waren een bijkomend voordeel, het ging meer om de gezelligheid.
De vier kippen waren dag en nacht bij elkaar. Het was dan ook niet lang voordat er een sociale hiërarchie ontstond. Er waren twee stoere kippen, een iets minder stoere en eentje, Witje, was duidelijk het buitenbeentje. De andere kippen lieten geen gelegenheid onbenut om die ene kip het leven zuur te maken. Ze gebruikten zelfs hun snavel om Witje fysiek pijn te doen. Je zou hopen dat de net iets minder stoere Witje af en toe te hulp kwam, maar dat was niet zo. De net iets minder stoere wilde eigenlijk het liefste bij de stoere kippen horen. Witje was en bleef het absolute buitenbeentje. Zij werd een schuchtere, voorzichtige kip, die maar besloot de confrontatie zoveel mogelijk uit de weg te gaan.
Mijn moeder zag dit gebeuren en vond dit heel erg. Zij is altijd erg begaan met het lot van anderen en kan niet goed tegen onrecht. Ze leeft vooral mee met de buitenbeentjes, die door het sociale systeem worden uitgesloten. En dit vertaalde zich zelfs in een kippenren. Het liefst had ze een manier gevonden om Witje er bovenop te helpen. Maar ja, mensen zou je nog iets kunnen vertellen, wat ga je in godesnaam bij kippen doen?
Er was geen uitweg en aan menselijke sympathie had Witje niet veel, als ze het al door had.
Op een avond werd het kippenhok aangevallen door een wilde vos. Drie van de vier kippen werden doodgebeten. Alleen Witje overleefde. Er werd wel gespeculeerd dat juist door haar bangigheid Witje was weten te ontkomen.
Het was een tragische gebeurtenis. Een paar dagen liep Witje alleen door de kippenren, nog angstiger dan normaal. Toen de rotzooi eenmaal was opgeruimd, kwam de vraag op: hoe nu verder?
Ze besloten 2 nieuwe kippen te nemen. En zo werd de kippenren opnieuw bevolkt door een kippengezelschap. De twee nieuwe kippen waren jong en wisten niet wat ze overkwam. Witje was de wijze kip die haar weg door de kippenren wist. Witje leefde helemaal op en ze bewoog zich voort met een aura van zelfvertrouwen.