donderdag 29 oktober 2009

Ontspanning

Gisteren was ik op het afstuderen van een zeer goede vriend van mij. En tijdens zijn speech bedankte hij ons allemaal voor de mooie tijd en hij zei erbij dat hij zonder die mooie tijd hij waarschijnlijk veel meer moeite met zijn studie zou hebben gehad. Ontspanning is ook belangrijk. En wij hebben een belangrijke functie vervuld in het bieden van gelegenheid in ontspanning en het verzinnen van nieuwe manieren van onspanning.
Dit was slechts één element van zijn speech en hij verwoordde het veel beter dan ik nu doe, maar dit element zette me wel aan het denken. De laatste tijd heb ik het ontzettend druk gehad met mijn werk, met mijn studietraject en andere projecten die ik daarnaast deed, zoals Wie is de mol. Dat komt allemaal wel goed, maar de consequentie was dat ik weinig tijd voor ontspanning had, eigenlijk altijd wel ergens iets voor moest doen en deze zaken mentaal niet volledig kon loslaten. Ik moet meer ontspannen, ik moet onthaasten.
Dat is erg lastig. Ik ben behoorlijk onrustig van mezelf. En echt ontspannen kan ik niet van mezelf, daar heb ik andere mensen voor nodig. En niet zomaar alle personen voldoen, ik moet mij op mijn gemak voelen bij hen, het moeten vrienden van mij zijn. En die vriendschappen maak je niet van vandaag op morgen. In mijn tijd in Rotterdam wreekte het feit zich dat er te weinig mensen waren waarmee ik zo'n band had. In Utrecht voel ik me al veel meer op mijn gemak, maar nog steeds is het zo dat het overgrote gedeelte van mijn echt goede vrienden in Groningen woont. En hoe beter de vriendschap, hoe gemakkelijker ik kan ontspannen. Daarom ben ik toch blij dat ik er van tijd tot tijd nog heen kan gaan.

dinsdag 20 oktober 2009

De relaties van anderen

Ik word eigenlijk zelden gelukkig van het nieuws dat mensen die ik ken een relatie hebben. Daarin zit stiekem ook een element van puberale jaloezie. Zolang ik nog single ben, gun ik andere mensen hun geluk eigenlijk niet. En vaak genoeg had ik een klein beetje hoop op de interesse van de vrouwelijke kant van de relatie. Het feit dat ik eigenlijk nooit probeer dergelijke relaties stuk te maken, heeft meer met lafheid te maken dan met hogere en nobelere motieven. Waar ik vervolgens wel blij van word, is als ik elementen in een dergelijke relatie zie, die mij niet aan zouden staan. Ik voel me dan bijzonder content met hoe alles gelopen is en vooral over het feit dat ik níet in die relatie zit.
Gelukkig heb ik ook enkele goede vrienden die ik het bijzonder gun. In zo'n geval word ik wel blij en dan vooral om hun blijdschap. Maar zelfs hier is er een wrang element in het spel. Het voelt alsof je een geheim onuitgesproken verbond hebt gesloten met al je vrijgezelle vrienden dat je aan die burgerlijke onzin niet meedoet. Het nieuws dat zo iemand plotseling bezet is, voelt als verraad. Tegen wie moet je dan in het vervolg zeuren dat dat hele liefdesspel maar onzin is? Het is niet dat ik het niet begrijp dat ze het verbond hebben verraden. Ik zou het zelf net zo gemakkelijk doen, net als ieder ander in dat verbond. Het geheime onuitgesproken verbond lijkt erin te bestaan dat iedereen het verbond verbreekt, zodra hij de kans krijgt.
Nee, de relaties die het gemakkelijkst te verteren zijn, zijn relaties tussen twee mensen die je absoluut niet mag. Zulke relaties vervullen je met walging tot je tot het besef komt dat vervolgens beide personen wel in één klap van de relatiemarkt zijn verwijderd. Je realiseert je dan dat het zo eigenlijk maar beter is.
Al met al zijn er dus genoeg redenen om ontevreden zijn met de relaties van anderen. Zo hoorde ik laatst van relatie waar ik ook bijzonder ontevreden over werd, maar om redenen die ik niet zo gemakkelijk kon plaatsen. Ik mag beide personen best wel, maar ook weer niet zo hard dat ik het gevoel dat er één of ander geheim verbond verbroken wordt, nu ze plotseling bezet zijn. En ook al gaat het om een best leuk meisje, ik kan oprecht zeggen dat ik nooit enige romantische interesse in haar heb gehad. Nee, wat mij tegenstond aan het nieuws is dat ik weet dat er andere gegadigden waren en dat die nu in één klap van het speelveld werden geveegd. En dat het toch niet zo heeft mogen zijn, is zuur, voor mij natuurlijk minder dan voor die mensen.
Ik probeer met voor te stellen wat dat zou betekenen dat iemand waarop je toch bijzonder verliefd bent er vandoor gaat met iemand die het eigenlijk totaal niet heeft verdiend. Ik weet maar al te goed dat de wereld hard, wanordelijk en onrechtvaardig kan zijn. Je kunt alleen maar hopen dat de chaos ooit zo uitvalt dat alles goed toch weer goed komt. Je kunt niet altijd krijgen wat je wilt, maar als je het probeert, zul je soms ontdekken dat je krijgt wat eigenlijk nodig hebt.

zaterdag 17 oktober 2009

Met iemand naar bed gaan

Zoals ik het verder gewend ben, komt het niet vaak voor dat je met iemand anders in één bed ligt. Toen ik klein was, kwam dat wel voor - ik kan me dat nog vaag herinneren - maar de jaren daarna eigenlijk nooit meer. En als je dan eenmaal een bepaalde leeftijd bent gepasseerd, betekent in één bed slapen vrijwel altijd dat er minimaal één of ander voorstadium van seks bij betrokken was.
Ik realiseerde me dat een keer en ik had het erover met een vriend van mij. Voor ons beiden was het tijden geleden dat we in één bed met iemand hadden geslapen en daar geen romantische bijbedoelingen bij waren. Dus in het kader van de grensverleggende ervaringen hebben we dat een keer geprobeerd. En de conclusie was: er is geen hol aan. Er is absoluut niets bijzonders aan. Natuurlijk is het leuk om met iemand in bed te slapen als je wel romantische bijbedoelingen hebt, maar in principe verdwijnt alle bijzonderheid zodra die bijbedoelingen volledig afwezig zijn.
En toch, ik weet het niet. Ik was afgelopen jaar een keer in Groningen en ik zou in de kamer van een vriendin van mij slapen. Zij was er zelf niet, dus ik had de sleutel gekregen. Ik had mijn slaapzak bij me en ik had me al voorgenomen om op de bank te gaan slapen. Toen ik daar 's avonds laat echter aankwam, lag de hele bank vol met was. Daar kon ik dus niet slapen. De enige logische oplossing was dus in het bed gaan slapen. Het was heel laat en ik neem aan dat zij geen bezwaar had, anders had ze de bank wel leeggeruimd.
Toen ik in haar bed in slaap viel, kon ik haar aanwezigheid nog ruiken. Ze voelde fysiek heel dichtbij. Ik had een gevoel van gelukzaligheid over haar aanwezigheid. En toch had het absoluut niets seksueels. Ik word gewoon blij van het denken aan goede vrienden, wat voor een geweldige mensen zij zijn en het feit dat zij mijn vrienden zijn. Dat zit bij mij echt diep. En in dat perspectief zijn al die seksuele associaties bij 'met iemand naar bed gaan' maar oppervlakkig.

zondag 11 oktober 2009

Wereldmuziek

Ik heb ongeveer een maand geleden alle edities van 'the Rough Guide to' op een reisvolgorde gezet. Ik ben vervolgens vertrokken om deze pakweg 2700 nummers allemaal af te luisteren. Zo trok ik door naar het zuiden van Europa, ging ik via de Kaapverdische eilanden naar Brazilië. Zo werkte ik Zuid-Amerika, Noord-Amerika door. Daarna keerde ik terug voor de rest van Europa, Midden-Oosten, Afrika en via een enorme boog de rest van Azië.
Op reis gaan door de wereldmuziek is eigenlijk een beetje als echt op reis gaan door de wereld. Het is best leuk en spannend, maar van tijd tot tijd ben je het wel een beetje zat dat alles om je heen onbekend is en dan verlang je naar iets vertrouwds, waar je meer houvast aan kunt ontlenen. Toch moet je gewoon doorzetten en dan is het allemaal wel leuk.
Maar in ieder geval: de conclusies van de reis. Hier de top 10:
10. Braziliaanse Hip-Hop (Verrassend fris)
9. Centraal Azië (Wereldmuziek zoals het bedoeld is)
8. Aziaanse Underground (Electronica gemengd met traditionele muziek)
7. Calypso Gold (Trinidad, simpele teksten met goede ritmes)
6. Balkan Zigeuners (traditionele balkan feestmuziek)
5. Chicago Blues (Blues zoals die uren achter elkaar gespeeld zou kunne worden)
4. Afrobeat Revival (vnl. West-Afrika, zeer funky)
3. Ethiopië (Veel jazz-achtige muziek)
2. Classic Jazz (V.S., stiekem was ik er al mee bekend. Wildere en rauwere muziek bestaat haast niet.)
1. Cumbia (Colombia, de grootste openbaring komt toch uit Zuid-Amerika, ritmes lopen perfect en blijft altijd swingen.)

Helaas zijn er ook dingen die iets minder goed in de smaak vielen. Ik was niet zo'n fan van Fado, de Andes (panfluiten), Centraal Amerika, Native Americans, Sufi, Congolese Soukous, Australische Aboriginals en de traditionele muziek uit India.

Spelen met de klemtoon

Het is een aloud verschijnsel dat je met klemtoon de betekenis van een zin kunt sturen. In het prachtige nummer 'Magic' van Ladyhawke wordt dat ook gedaan. En best mooi, dus ik wilde het de wereld niet onthouden:

You came to my show (het was een mooie show)
And i saw you in the crowd (jij was er ook)
I didn`t know your name (ik wil je naam weten)
i didn`t know your name (want ik kende je naam niet)
I asked all my friends (ik heb veel vrienden)
who you were and your story (jij bent ook leuk)
They told me the same (teleurstelling)
they told me the same (maar het zegt wel iets)

woensdag 7 oktober 2009

Sterven

Iemand die ik ken is overleden. Ook zullen best veel van jullie weten over wie ik het heb, toch voelt het niet helemaal juist om zijn naam hier te noemen.

Het is best raar. Ook al is dit niet mijn eerste confrontatie met de dood, toch voelde het nooit zo dichtbij. Zijn profielfoto op de site van mijn vereniging is een foto die ik genomen heb. Deze foto staat nog steeds op mijn digitale camera. Ik had deze foto nog niet van mijn camera verwijderd, te recent.

Hij heeft eind vorige week een ongeval gehad en is niet lang geleden overleden. Wat ik ervan begrijp, heeft hij in die tussentijd geen moment gehad om zich te realiseren wat er aan de hand was en over alles rustig na te kunnen denken. Ik ben absoluut niet spiritueel aangelegd, maar toch dacht ik even: 'een dood als deze, daar kan toch geen punt achter zitten?'

zaterdag 3 oktober 2009

Winkelen

Ik ben niet zo heel goed in winkelen. Ik vind het best leuk, hoor, al die nieuwe spullen, maar ik heb er gewoon het geduld niet voor om alles te gaan bekijken en te overwegen of ik het wil kopen. Gelukkig is dat ook aan te leren en ik best aardig in winkelen op het moment dat ik er heel bewust de tijd voor neem.
Zo ben ik ook vandaag even de stad ingegaan om wat overhemden, een nieuwe winterjas en wellicht een nieuw pak te kopen. Ik liep in mijn dagelijkse kloffie, dus ik zag er niet echt uit als een persoon die om goede kleding geeft. Dat neemt niet weg dat ik me juist had voorgenomen om tijdens het winkelen juist wel een goede smaak te ontwikkelen. Je moet maar zo denken: je hoeft maar een paar uurtjes goede smaak te hebben om er in ieder geval de komende paar maanden qua kleding weer goed uit te zien.
Nadeel van mijn matige kleding tijdens het winkelen is wel dat je in alle chique winkels direct wordt aangesproken met 'Kan ik u helpen?' Nu is dat ook wel heel erg eigen aan chique winkels. In de Thom Broekman probeerde een wat oudere verkoopster zich zelfs in een moederrol te duwen door mij de hele tijd te vertellen welke jassen en pakken mooi waren. Ik ergerde me direct dood aan haar. Maar in haar bijzijn vond ik wel een heel mooie winterjas met een redelijke prijs. Ik had binnen een minuut besloten dat ik de jas wel wilde kopen. Ik gunde haar echter niet het genoegen dus ik verzon allerlei dingen die mij niet aanstonden aan de jas. Omdat ik niet wilde dat ze mij zonder al te veel moeite een jas aansmeerde, zijn we ook nog langs de pakken gelopen. Haar houding werd niet veel beter: nog steeds was ze nauwelijks geïnteresseerd in wat ik eigenlijk zocht en vertelde ze vooral wat zij mooi vond. Al na 5 minuten vond ik het wel welletjes en besloot ik toch maar de jas te kopen. De verkoopster was in haar nopjes. Het voelde als een nederlaag. (Terwijl ik toch écht zélf had besloten dat het een goede koop was.) Om er een korting bij te verzilveren moest ik mijn naam en adres opgeven. Om toch nog met een beetje een goed gevoel de winkel te verlaten heb ik de naam van ene Peter-Jan de Visser opgegeven, die woont op een naar alle waarschijnlijkheid niet-bestaand adres in Utrecht. Zo had ik ook nog een kleine zege op de vervelende verkoopster geboekt.
De jas heb ik dus wel gewoon gekocht, want ik vond het gewoon een goede deal. Toch jammer dat de verkoopster je er een beetje wrang gevoel aan laat overhouden. Dat kan ook anders. Ik liep bijvoorbeeld de 'Sissy Boy' in en ook al was de kleding helemaal niks, ik ben toch 5 minuten gebleven, enkel en alleen om het feit dat KT Tunstall opstond met 'The Beauty Of Uncertainty'.
En toen ik een half uur later in de Suit Supply in de kleedkamer zat, keek ik even op naar het hangertje en daar zag ik het pak hangen. Ik vond het een prachtig stuk werk en ik werd helemaal blij van de gedachte dat ik het straks mee naar huis mocht nemen. Misschien word ik langzaam beter in winkelen.