Veranderingen

Ik geloof zelf rotsvast in dat mensen veranderen en dat mensen tot op zekere hoogte ook kunnen sturen hoe ze veranderen. Als jij een bepaalde gewoonte of een karaktertrek in jezelf niet aanstaat, dan kun je door je bewust te zijn van wat je aan het doen bent, dit afleren en vanzelf nieuwe routines aanleren. (Karakter zie ik als niet veel meer dan een verzameling routines.) Afhankelijk van hoe diep deze eigenschappen van binnen zitten kost het veel of weinig moeite om dat voor elkaar te krijgen. Meestal zijn echter de moeilijk te veranderen eigenschappen ook het meest interessant om te veranderen. En ik moet bekennen dat ik daar nog wel eens gefrustreerd van word. Tel daarbij op dat ik vaak te veel dingen tegelijk wil leren (soms zelfs tegenstrijdige) en er niet altijd een duidelijk plan is in welke richting dat moet gebeuren. Ik heb helaas ook niet het geduld om alles uit te analyseren en geordende keuzes te maken in welke gebieden bijzondere aandacht verdienen. Dat alles zorgt ervoor dat ik vaak merk dat de dingen die ik me voorgenomen heb niet tot heel veel komen. Heel vreemd is dat dus allemaal niet, maar het vloeit ook voort uit het feit dat ik deze veranderingen vaak maar gewoon 'alledaags wil' en niet een heel diep van binnen gevoelde wens om ze te willen. Want als ik dingen écht graag wil veranderen, dan zal ik daar vol voor gaan en dan zal dat lukken. Zo was het in het verleden en zo is het vandaag nog steeds.
Als ik terugdenk aan de grootse veranderingen die ik heb doorgemaakt, dan waren dat heel andere omstandigheden. Omstandigheden waarin ik de reële dreiging voelde dat mijn leven zich zou ontwikkelen tot één saaie ingeslapen routine. Of omstandigheden waarin ik vreesde voor het langetermijnbestaan van Cleopatra (destijds heel belangrijk voor mij). Angst is blijkbaar een betere motivator dan ambitie. Ik heb immers ook wel ambitie, maar die keert zich meestal enkel naar buiten toe en zelden naar binnen toe. Positieve motivaties vertalen zich dus vaak in daden, negatieve motivaties vaak in zelfreflectie. Zo zou mijn gebrek aan karakterontwikkeling van de laatste tijd misschien samenhangen met dat ik nu geen reden heb om diep ontevreden met mezelf te zijn of de toekomstperspectieven van mij en mijn directe omgeving.
Maar goed, ik dwaal wat af en ik heb het gevoel dat ik allemaal weer veels te abstract zit te praten. Misschien kan ik het een andere keer concreet maken. Maar om het toch nog enigszins gezellig te houden, sluit ik af met een toepasselijke songtekst uit de jaren 20:

For there's a change in the weather
There's a change in the sea
So from now on there'll be a change in me
My walk will be diff'rent my talk and my name
Nothin' about me is goin' to be the same,
I'm goin' to change my way of livin' if that ain't enough,
Then I'll change the way that I strut my stuff,
'cause nobody wants you when you're old and gray
Ther'll be some change made.