Roddels hebben iets gaafs. Ze maken alledaagse dingen spannend. Het zijn een soort geheimen, die niet echt geheim zijn, maar die je kunt doorvertellen onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat de andere persoon er ook vertrouwelijk mee omgaat. Het is een soort spel, waarbij je constant moet afwegen wat het zwaarste weegt: je bron beschermen, plezier van bizarre verhalen, vermogen om verhalen te verifiëren, niet alarmeren / boos maken van de betrokkenen en (in mindere mate) wat er nu eigenlijk echt gebeurd is.
Tegenwoordig is mijn vriendenkring erg divers. Veel van mijn vrienden kennen elkaar niet eens, laat staan dat ze er roddels over weten. Dat maakt roddelen wat lastig. Af en toe hoor ik nog wel een roddel en vrijwel altijd komt het gevoel van spanning en sensatie weer terug. Het duurt nooit lang om weer precies te begrijpen wat er zo leuk aan is.
In een duistere kant van roddels heb ik nooit zo geloofd. Ik ken wel verhalen van mensen die op hoge poten zich komen beklagen over de verhalen die rondgaan. Dat komt nogal sneu over. Ze moeten er maar tegen kunnen. Sommige mensen zijn bang voor de imagoschade. Maar imagoschade bij de één betekent vrijwel altijd flair bij de ander.
Maar er is laatst iets gebeurd waardoor ik roddels eigenlijk niet zo heel cool meer vind. Een vriendin had al enige tijd een relatie en eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze al niet zo heel goed ging. Daar bovenop kwam ook nog een roddel dat zij met een andere kerel gezoend zou hebben. Er was niets van waar, maar onder deze omstandigheden was het genoeg om de relatie kapot te maken. Toen ze mij hierover vertelde, was er iets in haar gebroken. En ondanks dat ik toen de roddel voor het eerst hoorde, voelde ik me schuldig. Ik besefte me dat ik bij iemand die ik minder goed kende best in staat zou zijn geweest de roddel ook te verspreiden en zo aan haar ellende bij te dragen. Het feit dat zij al bezet was, zou immers alleen maar de sappigheid van de roddel vergroten. Het is alsof ik werd geconfronteerd met gevolgen van mijn wat daden hadden kunnen zijn.
Roddelen heeft een wrange bijsmaak gekregen. Houd ik er dan mee op? Misschien voor even. Maar ik denk dat als ik nieuwe roddels zou horen ik zeer gemakkelijk net zo gemakkelijk enthousiast zou worden. Nu maar hopen dat ik het verschil tussen schuldig en onschuldig roddelen kan blijven inzien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten