zondag 16 januari 2011

Per spoor (kedeng kedeng)

Een tijd terug zat ik met een goede vriend van mij in een best wel foute Nederlandstalige kroeg. Het nummer Per Spoor (Kedeng Kedeng) van Guus Meeuwis werd gedraaid. En terwijl wij naar het nummer luisterden (en soms ook meezongen), viel ons een eigenaardigheid op. Beschouw de volgende zinnen:
Van achter een pilaar verschijnt haar lachende gezicht
Voor mijn gevoel lijkt alles langs haar heen te gaan
En ik ren op haar af, zij komt mij tegemoet
En achter ons vertrekt de trein, omdat de trein nu eenmaal verder moet

De vraag is: hoe kun je frontaal op elkaar afrennen en dat er toch een achter jullie beiden is? Op de viltjes tekenden wij verschillende theorieën uit: schuin op elkaar afrennen (lijkt niet logisch), een kuise schouderomhelzing (moeilijk te rijmen met het volgende couplet), aankomst op een station waar je niet 'doorheen' kan (zoals Den Haag Centraal, maar dat is enkel een eindpunt, dus dan gaat de trein niet 'verder'), loopbruggen (die was nog best aardig) of de laatste zin wordt vanuit een onafhankelijke toeschouwende menigte bezien.
Erg bevredigend waren de verklaringen allemaal niet. Een half uur later kwam een meisje bier bestellen. Terwijl ze wachtte, zag ze de viltjes en vroeg ze wat het was. Ik vertelde haar kort het verhaal. Ze keek ons vreemd aan en vond ons overduidelijk maar een stelletje rare kerels dat wij hierover nadachten. Maar ze nam het viltje uiteindelijk wel mee.
Afgelopen week kwam dit verhaal nogmaals ter sprake bij een andere vriendengroep. En er werd besloten maar eens een keer naar ondersteunend bewijs te kijken: de clip. Daaruit leerden wij dat het nummer gaat over een treinreis Breda - Eindhoven. Guus Meeuwis stapt in Eindhoven aan het einde van het perron uit, vervolgens rennen zij beiden op elkaar af, omhelzen elkaar en draaien een paar keer in de rondte, terwijl in de achtergrond de trein vertrekt. Technisch gesproken is het nog steeds geen 'achter ons', maar met wat voorstellingsvermogen valt dit ook wel eronder te scharen. Het probleem leek opgelost.
De volgende dag stonden wij in de kroeg en werd weer Per Spoor (Kedeng Kedeng) gedraaid. En terwijl wij meesprongen op de muziek, kwamen we erachter dat de oplossing voor nieuwe vreemde elementen zorgde. Want als het nummer over de treinreis Breda - Eindhoven gaat, waarom is Guus Meeuwis 's ochtends vroeg vertrokken in de luwte? Dat kan natuurlijk. Dan komt hij ook absurd vroeg aan in Eindhoven. Alhoewel, je weet het nooit met de NS. Maar als hij een tijd lang stil staat is het referein 'Kedeng Kedeng' weer niet zo toepasselijk.
Daarnaast is Guus Meeuwis een echte Brabander en we mogen aannemen dat hij Brabant een beetje kent. Toch zingt hij: 'Ik kom op plaatsen waar ik nooit ben geweest'. Voor zover ik weet stopt de trein Breda - Eindhoven alleen nog in Tilburg. Maar misschien komt hij emotioneel op plaatsen in zichzelf, waar hij nog nooit is geweest. Dat zou nummer gelijk weer een stuk dweperiger maken.
In ieder geval zien we dat een ogenschijnlijk simpel nummer toch behoorlijk veel diepgang in zich heeft. Zo zie je maar weer. Kunst roept vragen op in mensen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten