Te veel met mezelf bezig

Ik realiseerde me laatst iets. Wanneer ik met vrienden afspreek, gaat het de laatste tijd veel over dingen die ik heb meegemaakt. Niet dat ik niet in andere mensen geïnteresseerd ben. Ik waardeer altijd het perspectief van andere mensen op de wereld en dat perspectief kun je enkel door de ervaring waarderen.
Maar op de een of de andere manier komen de ervaringen van andere mensen minder ter sprake. Misschien dat ik beter ben in mijn frustraties verwoorden, misschien dat ik de ervaringen van anderen onbewust overschreeuw of misschien dat andere mensen gewoon daadwerkelijk minder problemen hebben. Het zou wel triest zijn om te constateren dat mijn leven meer aanzet geeft tot existentiële twijfel dan dat van anderen. Aan de andere kant ook weer niet heel verrassend, want ik maak mezelf graag het leven moeilijk.
Ik vertelde deze gedachtegang aan een vriend van mij. Hij zei me dat het er ook door kan komen dat ik mijzelf wel heel snel open en bloot op tafel leg. Andere mensen gaan hier wat voorzichtiger mee om. Ik accepteerde als weer een andere mogelijke verklaring.
Vervolgens praatten we door over wat hij had meegemaakt. Binnen een minuut gaf ik achtereenvolgens mijn eigen gedachten op zijn situatie en daarna begon ik anecdothes te vertellen van soortgelijke gevallen die ik zelf had meegemaakt. En toen begreep ik het. Het, waardoor het allemaal komt. Ik ben te veel met mezelf bezig.
Misschien mij wat vaker oprecht voor andere mensen openstellen. Ik zal mijn best doen.