Verkiezingsdag

In de verhalen van 1001 nacht komt een kwade geest voor die opgesloten wordt in een grote kruik. De eerste 500 jaar in de kruik is het zijn stellige voornemen om zijn bevrijder heerser over de hele wereld te maken en hem alles te geven wat zijn hart begeert. Na enige tijd raakt hij steeds gefrustreerder en de tweede 500 jaar heeft hij besloten zijn bevrijder tot een koninkrijk te geven en niet meer dan dat. Als hij na 1000 jaar nog steeds niet bevrijd is, is zijn woede flink opgebouwd en besluit hij zijn bevrijder te vermoorden.
Ik zat vandaag in de trein terug uit Maastricht en ik had niks te doen. Ik dacht na over wat ik vandaag zou gaan stemmen. Op het laatste moment besloot ik toch maar iets idealistischer te gaan stemmen dan ik me oorspronkelijk had voorgenomen. Vol goede moed liep ik van het station naar huis. Ik had er zin in.
Thuis aangekomen lag mijn oproepkaart niet op de plaats waar ik dacht dat ik hem had achtergelaten. Ik zocht naar mogelijke verklaringen: misschien was hij wel van het tafeltje afgevallen, misschien had ik hem onbewust naar mijn bureau verplaatst, of in de la. Maar waar ik ook zocht, ik vond hem niet. En hoe langer ik bleef zoeken, hoe gefrusteerder ik werd. Langzamerhand leek de meest overtuigende verklaring dat hij op de één of de andere manier terecht is gekomen in de stapel oud papier die ik van het weekend heb weggebracht. Tegen beter weten in ging ik toch maar naar het stembureau, maar daar werd ook bevestigd dat ik toch echt een oproepkaart nodig had.
Mijn humeur leidt hier danig onder. Betekent dit dat ik dan maar ook een heel cynisch stem uit ga brengen, mocht ik mijn kaart nog vinden? Ik krijg daar eigenlijk langzaam wel meer zin in. Maar mijn frustratie zal slechts van korte duur zijn. Voor 9 uur vanavond heb ik die kaart alsnog teruggevonden of ben ik definitief mijn stemkaart verloren (dat gebeurt me waarschijnlijk ook maar één keer). Om mijn beslissing echt te laten veranderen, heb ik misschien nog wel 1000 jaar frustratie nodig. Zo ver zal het niet komen. In juni zijn er alweer verkiezingen. Bij nader inzien ben ik toch blij dat het kabinet gevallen is.