Verkeerde beslissingen

Een paar weken geleden fietste ik op weg naar wat vrienden van mij. Ik ging door het winkelcentrum van Utrecht heen. Het was een uur of acht 's avonds en er was helemaal niemand. Toch kwam ik er een zwerver tegen die een straatkrant probeerde te verkopen. Ik fietste door en toen ik er net voorbij was realiseerde ik mij dat ik mij had voorgenomen om af en toe een straatkrant te kopen, als er een mooie gelegenheid voor was. Ik had te doen met de zwerver, omdat hij 's avonds laat nog straatkranten liep te verkopen en ook nog op een erg onhandige plek, omdat iedereen waarschijnlijk net als ik snel langs die plek zou fietsen. Ik had natuurlijk terug kunnen fietsen en alsnog er eentje kopen, maar het moment was verloren. Wat overbleef was dat ik me slecht over mezelf voelde, omdat ik niet scherpte had om op het juiste moment de juiste beslissing te nemen.
Deze week fietste ik weer naar dezelfde vrienden van mij. Het was weer een uurtje of acht 's avonds. Op precies dezelfde plek stond weer een zwerver (ik neem aan dezelfde). Ik handelde snel en stopte direct. Ik dacht: 'die fout gaat mij geen twee keer gebeuren.' Ik pak mijn portemonnee en kom erachter dat ik alleen maar 5 euro bij me heb. Dan geef ik die maar, zo beslis ik snel. De zwerver bedankt mij en ik neem de straatkrant aan. Ik fiets door en kom erachter dat het toch niet helemaal klopt. Mijn sympathie voor de zwerver begint weg te zakken. De eerste keer had ik nog medelijden met hem, omdat hij waarschijnlijk weinig verkocht door zijn onhandige plek. Maar hij leert blijkbaar niet van zijn fouten, want hij staat weer op dezelfde plek. In dat verband vind ik vijf euro wel heel gortig. Terwijl ik doorfiets, word ik dus weer overmand door spijt. Ik miste blijkbaar weer de scherpte om op het juiste moment precies de juiste beslissing te nemen.
Zo heb ik op hetzelfde onderwerp twee keer een beslissing genomen waar ik spijt over kreeg. Het zou natuurlijk makkelijker zijn om te handelen op basis van een algemene regel (zoals 'koop iedere keer een straatkrant, tenzij je het nummer van de maand al hebt'.) Maar ik handel liever uit een gevoel van wat past bij een bepaald moment, daar krijg je de mooiste verhalen voor. Achteraf kan ik dan ook niet echt spijt van mijn beslissingen hebben. Het waren wel verkeerde beslissingen, maar het waren prachtige verkeerde beslissingen, van het soort waar je nog iets van een verhaal over houdt. Zulke verkeerde beslissingen wil ik best vaker maken.