dinsdag 31 augustus 2010

Het menselijk lichaam

Ik weet bijzonder weinig van het menselijk lichaam. Ik weet nauwelijks het onderscheid tussen een nier, een milt en een lever. In mijn ogen zijn ze er alle drie om je lichaam van onwelwillende stofjes te ontdoen. Het onderscheid heb ik nooit begrepen.
In mijn gebrekkige kennis van het menselijk lichaam heb ik wel een wantrouwen tegen zinloze medicijnen opgebouwd. Waar anderen bij het minste geringste asperine, slaapmiddelen of primatour nemen, laat ik die dingen staan, omdat ik vind dat mijn lichaam er maar tegen moet kunnen. Daarnaast ben ik bang dat er een zekere gewenning optreedt: zodra je die dingen gaat gebruiken heb je steeds meer nodig om hetzelfde effect te bereiken. Waar ik wel op vertrouw, is mijn eigen discipline en mijn geloof in het aanpassingsvermogen van mijn lichaam.
De laatste tijd ben ik hierop toch een beetje teruggekomen. Zo vloog ik van het weekend naar Lyon. Het was een helse vlucht met veel turbulentie. Ik kreeg heel veel last van reisziekte, want daar ben ik nou eenmaal gevoelig voor. Maar omdat ik niet zo geloof in 'daar ben ik nou eenmaal gevoelig voor', heb ik nooit maatregelen genomen. Mijn lichaam heeft er maar aan te wennen. Tot heel bevredigende resultaten leidde dat niet. Uiteindelijk heb ik gebruik moeten maken van die papieren zakjes die ze je in het vliegtuig geven.
Ik begon na te denken en herinnerde me een me het verhaal van een of andere Portugese koning die erg enthousiast was over scheepvaart. Hij heeft meerdere pogingen ondernomen om zelf op zeereis te gaan, maar iedere keer werd hij verschrikkelijk zeeziek. Als second best ging hij daarom maar zeereizen van anderen financieren.
Blijkbaar kon zijn lichaam echt niet aan de zee wennen. Alhoewel, een vriend van mij vertelde mij dat in van die historische romans mensen die voor het eerst op zeereis gaan, de eerste anderhalve week alleen maar zeeziek zijn. Daarna zijn ze gewend en hebben ze nergens last van. Die Portugese koning had gewoon moeten doorbijten.
Voor de rest van ons geldt dat er wel een prijs is. Je lichaam went wel, maar het duurt even. De vraag is of je die moeite ervoor over hebt. Zo bezien hoeft er niets mis te zijn met hulpmiddelen gebruiken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten