Een foto van onvoorwaardelijke liefde

Ik ben nu bijna een week geleden teruggekeerd uit Thailand. De eerste dagen dat je terugkomt, heb je logischerwijs nog geen afspraken gepland. Je doet wat kleine dingen, het duurt een paar dagen voordat je je agenda weer gevuld hebt met wat afspraken. Door de vakantie had ik al mijn vrienden sowieso al een paar weken niet gezien en die eerste paar dagen terug, dan voel ik me - ja, dat mogen jullie best weten - dan voel ik me eenzaam.
Ik loop wat door huis en onwillekeurig komt mijn blik op een foto aan de muur van enige tijd geleden. Het is een foto van mij en een goede vriendin van mij. Ik heb de foto altijd al gemogen. Ik sta er samen met haar op en zij lijkt in een toestand van ongematigd enthousiasme. Het is alsof er een soort onvoorwaardelijke vriendschappelijke liefde vanuit haar glinstert. Ik heb meestal helemaal niet zo'n goed beeld van mezelf en als ik naar die foto kijk, vraag ik me onwillekeurig af waar ik dat aan verdiend heb. Blijkbaar heb ik toch iets goed gedaan, dat zo iemand (want het is niet de eerste de beste) onvoorwaardelijk van mij lijkt te kunnen houden.
Als ik daaraan terugdenk, dan mis ik haar. Ik denk dat ik ook onvoorwaardelijk van haar houd. Maar ik zou dat soort dingen waarschijnlijk niet zo snel tegen haar durven zeggen, omdat het het platonische karakter van onze relatie zou beïnvloeden. Want ondanks dat alles zal onze relatie altijd platonisch blijven. Als vrienden lijk je alleen onvoorwaardelijk van elkaar te kunnen houden, wanneer de mogelijkheid ooit een relatie met elkaar te krijgen niet meespeelt. Misschien is dat waarom er zo weinig vriendschappen zijn tussen hetero mannen en hetero vrouwen. Want het risico van een amoreuze gedachtes of het idee dat de ander amoreuze gedachtes heeft, ligt hier voortdurend op de loer. Waarom mij dat bespaard is gebleven is mij een groot raadsel. Het feit blijft dat ik veel vrouwelijke vrienden heb.
Zij is niet de enige van wie ik houd. Ik mis haar, maar niet alleen haar, maar ook een paar andere goede vrienden. De eerste week terug is wat dat betreft een moeilijk punt. Gelukkig heb ik genoeg mooie afspraken om naar uit te kijken.