Film en een goede fles wijn bij kaarslicht

Ik woon al een paar maanden in Utrecht en gisteren was het eindelijk tijd voor mijn house warming. Uiteraard was er weer een fikse opkomst en valt alles wat is voorgevallen weer met geen pen te beschrijven. Er waren cocktails, geheime programmapunten en natuurlijk kado'tjes.
Zo kreeg ik van mijn goede vrienden Meilof, Arend, Marchien en Stefan een prachtkado (Stefan was niet fysiek aanwezig, want hij zit in Zweden, maar het was toch ook zijn kado). Het was een pakket met kaarsjes, een schaal om de kaarsjes op te zetten, 2 gegraveerde wijnglazen, de film 'The English Patient' en een goede fles rode wijn. Het achterliggende idee was dat ik deze voorwerpen nodig zou hebben als ik een keer een ontzettend leuk meisje over de vloer zou krijgen.
Het is al tijden het stellige voornemen van in ieder geval Marchien en Stefan om mij aan de vriendin te krijgen. Ik ben het zelf overigens vurig met dit voornemen eens, maar alleen de wil om een vriendin te krijgen is niet voldoende. Daarom hadden zij een tijd geleden bedacht dat we 'Pride & Prejudice' moesten gaan kijken, zodat ik een betere feeling zou krijgen voor wat vrouwen bezighield. Of het echt werkte, weet ik niet, maar een week nadat we de eerste helft van de miniserie hadden gezien, sprak ik voor het eerst af met wat uiteindelijk mijn vriendin is geworden.
Het duurde een half jaar voordat wij in staat waren de tweede helft af te kijken en de relatie was inmiddels al stuk. Ook dit keer had ik binnen een week succes, zij het minder langdurig. De tweede dosis heeft altijd een minder sterke werking.
Vanuit deze achtergrond kreeg ik al grootse verwachtingen bij het kado. Ja, ik moest binnenkort maar weer eens een heel leuk nieuw meisje ontmoeten en daar iets mee zien te krijgen. Zulke zaken heb je natuurlijk niet volledig in de hand, maar ik kan wel hopen.
Ik nam mij voor om de fles wijn, de glazen, de kaarsjes, de film en de schaal te bewaren voor een speciale aangelegenheid. Immers: alleen de eerste keer heeft het pakket werking, daarna gaat zij verloren, omdat er niets bijzonders meer aan is. Ik zou er dus goed aan doen het kado voor het juiste moment te bewaren.
Maar toen ik vanochtend mijn beide kamers opruimde, zag ik dat één van de wijnglazen gesneuveld was, doordat ik er achteloos een anders kado bovenop had gegooid. De werking waar ik me dus zo op had verheugd, zou dus niet meer ten volle uit kunnen komen. Het heeft iets symbolisch. Mijn kansen op succes in de liefde gaan ten onder doordat ik niet doe wat ik mij heb voorgenomen en doordat ik niet kan koesteren wat écht waardevol is. Ik ga ten onder aan mijn eigen roekeloosheid.
En toch: nadat de scherven zijn opgeruimd, kijk ik naar wat er overblijf. Eén gegraveerd wijnglas, een goede film, een goede fles wijn en een stel mooie kaarsjes. Daar komen we ongetwijfeld een heel eind mee.