Groningen

Ik werk in Rotterdam, mijn familie woont in Noord-Holland Noord, ik studeerde tot voor kort in Maastricht, de meeste vrienden van mij wonen in Groningen en ik woon zelf in Utrecht. Daarnaast ben ik vaak op pad naar andere plaatsen om daar mensen op te zoeken. Ik ben dus eigenlijk een soort zwerfkei. Ik bind me niet snel aan plaatsen, maar als dat eenmaal gebeurd is, dan ik blijf ik ze trouw.
Toen ik net in Groningen kwam wonen, was ik ook niet bijzonder fan ervan. Maar ik had alles achter me gelaten en was vastberaden iets van mijn nieuwe bestaan te maken. Ik heb mijn tegenslagen gekend, maar na 5 en een half jaar voelde het als thuis. En dat is het nog steeds. Utrecht is langzaam op me aan het groeien, maar aan Groningen kan het nog niet tippen. Ik ga soms tijden niet naar Groningen, maar soms kan de gedachte dat ik er binnenkort weer heen ga voldoende zijn om mij door zware momenten heen te slepen.
Toch, als zo'n moment dan dichterbij komt, denk ik vaak: 'Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Groningen is een afgesloten tijd, ik moet doorgaan.' Ik denk vaak: 'Ik moet er niet te vaak heengaan, het moet wel bijzonder blijven.' Ik weet ook wel dat ook in Groningen de dagelijkse sleur kan heersen en dat ik die momenten misschien uit mijn herinnering verdrongen heb, omdat alleen de mooie momenten bijblijven. Als het moment om weer naar Groningen dichtbij komt, krijg ik koudwatervrees en heb ik altijd een moment van twijfel. Ik denk dan: 'Misschien is dit nog niet het juiste moment om terug te gaan. Misschien kan ik nog beter wachten.' Naar mate er minder aanleiding is, zijn zulke gevoelens ook sterker. Het brengt me soms op het punt dat ik denk dat ik beter helemaal niet kan gaan. Er komen andere gelegenheden en in de tussentijd is er nog zoveel moois te ontdekken. Afwezigheid kan het verlangen sterker doen laten groeien. Het is soms niet erg om jezelf dingen te ontzeggen.
Dus wat te doen? Gaan voor de gemakkelijke bevrediging en daarmee de kracht van het verlangen ook te laten afvlakken? Of jezelf dingen ontzeggen om het allemaal nog net wat meer betekenis te geven? In een wereld waarin alle verlangens al veel te gemakkelijk te bevredigen zijn, is het tweede misschien helemaal niet zo'n gekke optie.