Het tafelblad

Het tafelblad van de salontafel die mij huiskamer bestaat uit een enorme collage van foto's die mij doen terugdenken aan prachtige episodes uit het verleden. En iedere keer als ik ernaar kijk, maakt mijn hart een klein sprongetje en denk ik weer even eraan terug. En dwaalt mijn blik af naar de muur en dan zie ik de prachtige psychedelische schildering die ik daar heb gemaakt en dan kan de dag weer niet stuk. Sinds ik hier woon, heb ik dat moment regelmatig. Ik hoef niet heel veel bijzonders te doen om me gelukkig te voelen hier. Al met al ben ik eigenlijk best tevreden over mijn leven hoe het nu is.
Maar zoals met alle dingen is dat gevoel wel aan inflatie onderhevig. En dus is het zaak dat ik vaak genoeg doorwissel met de foto's die onderdeel uitmaken van mijn tafelblad. Ik ken ze nu allemaal al zo goed dat ik mij ga ergeren aan het ontbreken of ondervertegenwoordigd zijn van bepaalde mensen. Ik heb het de afgelopen tijd zo naar mijn zin gehad dat ik eigenlijk niet wil teruggrijpen naar gebeurtenissen uit een verleden van meer dan een paar maanden geleden. Maar van het meest recente verleden zijn nog geen foto's beschikbaar en is sommige gevallen zullen ze ook niet komen. Slechts eens in de zoveel tijd zal ik nieuwe foto's kunnen gaan bestellen (ik ben immers ook maar een drukbezet man) en dus zal het tafelblad altijd achter de feiten aan blijven lopen.
En eigenlijk maakt dat ook helemaal niet zo veel uit.