Een danskroeg

Ik was laatst een avond stappen in een echte danskroeg. Je weet wel, zo'n kroeg die tot laat open is, allerhande muziek draait en die zich vooral richt op studenten en andere mensen in die leeftijdscategorie. Laten we de kroeg voor het gemak 'de Beurs' noemen.
Ik kom niet zo vaak in dat soort tenten, maar terwijl ik daar stond, had ik het eigenlijk prima naar mijn zin. Het was zo'n tent waar de dj's constant muziek onderbreken door dingen in de microfoon te schreeuwen. Dingen zoals 'de volgende is speciaal voor Cindy, want Cindy is vandaag jarig'. Maar ook dingen als: 'Nu wil ik dat iedereen uit zijn dak gaat, ga helemaal los en als je op de bar wil dansen, dat mag gewoon.' Wij maakten van de gelegenheid gebruik om op de tafel te klimmen. Binnen twee tellen hadden wij een uitsmijter bij ons die ons vroeg wat we eigenlijk aan het doen waren.
Het is een soort patroon. Er werd bijvoorbeeld ook 'Hot In Here' gedraaid. Toen iemand daadwerkelijk zijn shirt uitdeed, werd hij tot de orde geroepen. Je moet wat de dj's en de muziek zeggen vooral letterlijk nemen. Het is allemaal 'bij wijze van spreken'. Bij wijze van spreken mag je op de bar dansen, bij wijze van spreken mag je je kleren uitdoen. Letterlijk mag dat natuurlijk niet.
Daarnaast kan het ook andersom. Toen Nirvana - Smells Like Teen Spirit werd gedraaid, zongen mensen vol enthousiasme 'Here we are now, entertain us'. De cynische dubbele laag ontging het publiek totaal. Hier wordt de tekst juist wel enkel en alleen letterlijk geïnterpreteerd.
De Beurs is het soort kroeg waarin nummers zelden langer dan 2 minuten duren. Eén keer couplet en referein is meestal wel genoeg. Ook wordt er niet te lang binnen een genre gebleven. Dit zorgt ervoor dat de muziek nogal snel wisselt. Van house naar Nederlandstalig, van rock naar hip-hop. Het is een soort catch-all strategie. Zo zorgen de dj's ervoor dat alle verschillende groepen mensen in elk kwartier wel iets horen wat ze bevalt. Ook wel iets wat ze niet bevalt, maar dan heb je nog een half biertje in je hand, dus je zult niet terstond weggaan. Als het biertje op is, is er grote kans dat er weer een nummer tussendoor gekomen dat je weer wat enthousiaster heeft gemaakt. Dus blijf je nog even.
De Beurs is er dan ook niet op gericht om mensen heel enthousiast te maken. Ze richten zich er enkel op om zoveel mogelijk mensen net enthousiast genoeg te maken dat ze niet vertrekken en nog meer bier drinken. Ik vind dat jammer. Ik houd er meer van als een kroeg een keuze maakt en die verder uitdiept. Niet iedereen wordt daar misschien gelukkig van, maar de mensen die blijven zijn dan wel gelijk bijzonder blij.
Jammer genoeg geldt dit patroon niet alleen voor de muziek. Het publiek heeft dezelfde strategie schaamteloos gekopieerd. Iedereen kleedt zich nietszeggend en als onderdeel van de massa. De strategie lijkt vooral gebaseerd op de (negatieve) wil geen aanstoot te willen geven. Hij is bijvoorbeeld niet op gegrond om de wil positieve wil om punten te scoren. Maar in een danskroeg zijn de regels nou eenmaal anders. Ik stel mij zo voor dat er genoeg kerels rondlopen daar die een of ander meisje willen scoren. Dat doe je blijkbaar niet door een goede match te hebben, maar enkel door het juiste moment af te wachten. Als dat moment komt, kun je maar beter zo min mogelijk potentiële dealbreakers hebben. Dus kleed je je zoals ieder ander.
Dat is toch een beetje jammer. Het is in ieder geval niet helemaal mijn stijl. Maar goed, ieder zijn ding. En op zijn tijd is het best grappig om tussen zulke gezelschappen aan mensen te lopen.