Gisteren kwam ik in de trein mijn scriptiebegeleider voor filosofie tegen. Na een moment van twijfel besloot ik hem toch aan te spreken en we raakten even aan de praat. Al binnen vijf minuten hadden we elkaar niets meer te vertellen.
Ik ben na mijn studie filosofie natuurlijk iets heel anders gaan doen. Het was niet bedoeld als een heel definitieve keuze. Ergens diep van binnen hield ik wel de mogelijkheid open dat ik later misschien weer iets met filosofie zou gaan doen. Ik zou me enigszins op de hoogte houden van de ontwikkelingen en misschien als ik een briljant idee kreeg ergens gaan proberen te promoveren (gesteld dat ik er tijd voor zou hebben). Maar als bij mijn scriptiebegeleider het gesprek al zo snel stokt, zal ik aan mijn netwerk niet zo veel meer hebben. Ik denk dat je er snel uitraakt. Ik kan er dus maar beter vanuit gaan dat de weg terug de filosofie in definitief afgesloten is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten